مخلوط گیاه شنبلیله ، گزنه و گشنیز از دمنوش نیوشا
برای مشاوره رایگان طب سنتی در مورد مصرف این دمنوش فرم مشاوره اختصاصی دکتر مزاج را تکمیل و ارسال کنید.
خواص شنبلیله:
- کاهش دردهای قاعدگی
- تسکین علائم یائسگی
- تنظیم قند خون
- تنظیم کلسترول خون
- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
- تقویت سیستم ایمنی بدن
- بهبود عملکرد غده تیروئید
- بهبود کم خونی
- ضد سرطان
- تسکین زخم معده
- بهبود عملکرد کلیه
- افزایش شیر مادران
- تنظیم فشار خون
- ادرارآور
- تقویت استخوان ها و مفاصل
- تسریع کاهش وزن
- ضد التهاب
- رفع یبوست
- افزایش قدرت باروری
تداخلات دارویی شنبلیله:
- داروهای ضد دیابت: مصرف شنبلیله همراه با داروهای دیابت می تواند باعث افت زیاد قند خون شود. برخی داروهای مورد مصرف برای دیابت شامل گلیمپراید (آماریل)، گلیبوراید، انسولین، پیوگلیتازون (اکتوز)، روزیگلیتازون (آواندیا)، کلرپروپامید (دیابینیز)، گلیپیزاید (گلوکُترول) و تولبوتامید (اریناز) هستند.
- داروهایی که سرعت لخته شدن خون را کاهش می دهند (داروهای ضدانعقاد یا ضد پلاکت):
شنبلیله ممکن است لخته شدن خون را آهسته کند. مصرف آن به همراه داروهایی که لخته شدن را آهسته میکنند میتواند شانس کبودی و خونریزی را افزایش دهد. برخی داروهایی که لخته شدن را آهسته میکنند شامل آسپرین، کلوپیدوگرل (پلاویکس)، دیکلوفناک (ولتارن، کاتافلام)، دالتپارین (فراگمین)، انوگزاپارین (لاونوکس)، هپارین، وارفارین (کومادین) هستند. - از مصرف شنبلیله همراه با سایر مکملهای گیاهی یا سلامتی که میتوانند بر لخته شدن خون نیز اثر بگذارند، اجتناب کنید: این مکملها شامل آنجلیکا (دونگ کوای)، کاپسیکوم (نوعی فلفل)، میخک، سیر، زنجبیل، جینکو، شاه بلوط اسب، جینسنگ آسیایی، صنوبر، شبدر قرمز، زردچوبه و بید هستند.
- از مصرف شنبلیله همراه با سایر مکملهای گیاهی یا سلامتی که میتوانند قند خون را پایین آورند، اجتناب کنید: مکمل هایی مانند آلفا-لیپوئیک اسید، کرومیوم، پنجه شیطان، سیر، صمغ گوار، شاه بلوط اسب، جینسنگ آسیایی، پسیلیوم، جنسینگ سیبری.
کاربرد شنبلیله در طب سنتی:
طبق نظر کارشناسان طب سنتی ایران، شنبلیله طبیعتی خشک و گرم دارد و برگ های آن برای تسکین سرفه سرد، اسپلنومگالی (بزرگ شدن طحال)، هپاتیت و کمردرد کاربرد داشته است.
همچنین دانههای این گیاه به عنوان نرمکننده موضعی، ضمادی برای التهاب موضعی و به عنوان تسکیندهنده برای کاهش درد مفاصل (آرترالژیا) استفاده شدهاند. دمنوش این گیاه مخلوط با عسل برای درمان آسم و اِدِمهای داخلی توصیه می شود.
طبق نوشتههای بدست آمده از تمدنهای باستانی، شنبلیله یکی از قدیمیترین گیاهان دارویی مورد استفاده در روم و مصر برای سهولت زایمان و افزایش جریان شیر است.
حتی امروزه، زنان مصری شنبلیله را به عنوان چای Hilba برای تسکین دردهای قاعدگی و آرامش مشکلات معده استفاده میکنند.
در طب سنتی چین این گیاه برای تقویت بدن، درمان ضعف بدن و نقرس استفاده شده است. در کشورهای شرقی افراد با اندام بسیار لاغر و ضعیف از این گیاه به منظور بدنی قوی و پرورش یافته استفاده کردند.
در طب سنتی هندوستان به عنوان یک تونیک (نیروزا) و همچنین محرک شیر مادر و به عنوان یک ادویه استفاده شده است. طبق متون آیورودا، این گیاه داروی مقوی میل جنسی است.
در سودان دانهها کاربرد زیاد بهویژه در طب سنتی دارند. دانههای کامل به عنوان ضد اسید و برعلیه دیسنتری (اسهال خونی) و اختلالات معده بلعیده میشوند. شنبلیله توسط زنان شیرده به شکل یک حریره رقیق استفاده می شود.
گیاهشناسان چینی از آن برای مشکلات کلیوی و بیماریهای مؤثر بر دستگاه تولید مثلی مردان استفاده کردند. دانههای مغذی در طول دوره بهبودی و برای افزایش وزن بهویژه در موارد بیاشتهایی به بیمار داده میشوند.
اثر تسکیندهندگی دانهها آنها را در درمان گاستریت (ورم معده) و زخمهای معده ارزشمند میکند. دانههای شنبلیله تنفس بد بو را از بین می برند.
این گیاه عملکرد مفیدی بر پاکسازی خون و سیستم لنفاوی دارد؛ باعث تعریق میشود و به سمزدایی بدن کمک می کند؛ به همراه لیموترش و عسل تب را پایین میآورد.
شنبلیله اغلب در بسیاری از چایها و سایر محصولات استفاده میشود که به تعادل هورمونهای زنان و یا رشد سینه کمک میکند.
خواص دمنوش گزنه :
- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
- ادرارآور
- بهبود عملکرد کلیه
- بهبود عملکرد غده تیروئید
- بهبود عملکرد قلب و عروق
- بهبود عملکرد کبد
- بهبود عملکرد دستگاه گوارش
- تنظیم قند خون
- تنظیم کلسترول خون
- تنظیم فشار خون
- افزایش قدرت باروری
- ضد التهاب
- ضد آلرژی
- بهبود عملکرد مجاری ادراری
عوارض جانبی دمنوش گزنه :
- مصرف گزنه در زمان بارداری و شیردهی توصیه نمی شود. گزنه می تواند با تحریک انقباضات رحمی باعث سقط جنین شود.
- این گیاه فشار خون را کاهش می دهد. چنانچه معمولاً فشار خونتان بالا است، قبل از مصرف این گیاه با پزشکتان مشورت کنید.
- اگر دچار مشکلات کلیوی هستید قبل از مصرف گزنه با پزشکتان مشورت کنید. چون این گیاه میزان ادرار را افزایش می دهد.
- گزنه ممکن است باعث کاهش قند خون شود. چنانچه داروهای دیابت را مصرف می کنید هنگام مصرف این گیاه حتما قند خون خود را کنترل کنید.
تداخل های دارویی دمنوش گزنه :
- گزنه ممکن است باعث کاهش قند خون شود. چنانچه داروهای دیابت را مصرف می کنید هنگام مصرف این گیاه حتما قند خون خود را کنترل کنید. برخی داروهای دیابت عبارتند از: گلی مپیراید، گلی براید، انسولین، کلروپروپامید و تولبوتامید.
- گزنه ممکن است از فشار خون بکاهد و بنابراین می تواند اثر داروهای کاهنده ی فشار خون را تشدید کند. برخی از این داروها عبارتند از: کاپروپریل، آتنولول و آملودیپین.
- گزنه ممکن است در توانایی لخته شدن خون اثر بگذارد و با داروهای رقیق کننده ی خون مانند وارفارین، کلوپیدوگرل و آسپرین تداخل داشته باشد.
- چون گزنه مدر است مصرف آن به همراه داروهای ادرار آور مانند فوروزماید و هیدروکلروتیازید می تواند باعث دهیدراته شدن (از دست رفتن آب بدن) شود.
- گزنه خاصیت ادرار آور دارد و ممکن است از توانایی بدن در دفع داروی لیتیوم بکاهد.
- گزنه خاصیت ضد التهابی دارد. چنانچه از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده می کنید، قبل از مصرف این گیاه با پزشک خود مشورت کنید.
خواص گشنیز:
- کاهش اضطراب و استرس
- ضد افسردگی
- بهبود کیفیت خواب
- ضد تشنج
- ضد میکروب
- بهبود عملکرد مغز
- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
- تنظیم کلسترول خون
- ضد التهاب
- ضد درد
- تنظیم قند خون
- بهبود عملکرد قلب و عروق
- تسکین زخم معده
- بهبود عملکرد کبد
- ادرارآور
- ترمیم و جلوگیری از پیری پوست
- افزایش قدرت باروری
- تنظیم ضربان قلب
- ضد سرطان
- بهبود عملکرد عصبی – شناختی
- تسریع کاهش وزن
تداخلات دارویی گشنیز:
داروهای ضد دیابت: گشنیز ممکن است قند خون را پایین آورد. داروهای دیابت نیز برای کاهش قند خون مصرف میشوند. مصرف گشنیز در مقادیر دارویی همراه با داروهای دیابت ممکن است باعث افت شدید قند خونتان شود.
قند خونتان را با دقت کنترل کنید. ممکن است دوز داروی دیابتتان نیاز به تغییر داشته باشد.
برخی داروهای مورد مصرف برای دیابت شامل گلیمپراید (آماریل)، گلیبوراید، انسولین، پیوگلیتازون (اکتوز)، روزیگلیتازون (آواندیا)، کلرپروپامید (دیابینیز)، گلیپیزاید (گلوکُترول) و تولبوتامید (اَریناز) هستند.
داروهای ضد فشار خون بالا: گشنیز ممکن است فشار خون را کاهش دهد. مصرف گشنیز در مقادیر دارویی همراه با داروهای فشار خون بالا میتواند باعث افت شدید فشار خونتان شود.
برخی داروها برای فشار خون بالا شامل کاپتوپریل (کاپوتن)، اِنالاپریل (وازوتِک)، لوزارتان (کوزار)، والسارتان یا والزارتان (دیووان)، دیلتیازم (کاردیزِم)،آملودیپین (نورواسک)، هیدروکلروتیازید (هیدرو دیوریل)، فوروزماید (لاسیکس) هستند.
داروهای آرامبخش: گشنیز ممکن است باعث خواب آلودگی و کسلی شود. داروهایی که باعث خواب آلودگی میشوند، آرامبخش نامیده میشوند.
مصرف گشنیز در مقادیر دارویی همراه با داروهای آرامبخش ممکن است باعث خواب آلودگی بیش از حد شود. برخی داروهای آرامبخش شامل کلونازپام (کلونوپین)، لورازپام (آتیوان)، فنوباربیتال (دوناتال)، زولپیدم (آمبین) هستند.
کاربرد گشنیز در طب سنتی:
تمام بخشهای گشنیز قابل خوردن هستند، اگرچه هر کدام عطر و طعم و کاربردهای بسیار متمایزی دارند.
در نواحی شمالی پاکستان، گیاه کامل گشنیز کاربرد دارویی سنتی برای درمان نفخ شکم، دیسنتری (اسهال خونی)، اسهال، سرفه، ناراحتیهای معده، زردی و استفراغ دارد.
در طب سنتی هندی، گشنیز در موارد اختلال هضم، اختلال سیستم های تنفسی و ادراری کاربرد دارد؛ زیرا گشنیز فعالیتهای عرقآور، ادرارآور، تسکیندهنده نفخ شکم (بادشکن) و تحریککننده دارد.
در ترکیه دمنوشی از دانهها به عنوان هضمکننده و بادشکن و برای افزایش اشتها استفاده میشود.
گشنیز همچنین یکی از گیاهان دارویی است که به طور سنتی به عنوان دارویی برای هایپرگلایسمی (قند خون بالا) استفاده شده است و از این رو در برخی کشورها مانند عربستان صعودی، اردن و مراکش دمنوشی از دانههای گشنیز به عنوان ضد دیابت استفاده میشود.
علیرغم استفاده از برگ های گشنیز در درمان دیابت که در طب سنتی ایران نیز توصیه شده، با این وجود مکانیسم کنترل قند خون بالا در افراد دیابتی به خوبی مشخص نشده است.
در طب آیورودا، مصرف منظم دانه گشنیز برای کاهش سطوح لیپید خون، درمان آرتریت و سایر اختلالات التهابی استفاده میشود. در فارماکوپه مراکش و فلسطین گشنیز به طور سنتی به عنوان یک ادرارآور یا برای درمان عفونتهای ادراری معرفی شده است.
در طب سنتی ایران، کاربرد دارویی گشنیز برای جلوگیری از تشنج، اضطراب و بیخوابی سابقه طولانی دارد.
منبع: سایت نیوشادرینکس
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.